Lezingen

Vanuit verschillende invalshoeken worden vragen rond de vluchtelingen-thematiek in deze Waterput-serie aan de orde gesteld.

Drie deskundigen - elk vanuit hun eigen vakgebied of betrokkenheid - spreken over verschillende aspecten van dit nog altijd hoogst actuele vraagstuk:

1e avond: donderdag 10 maart om 19.30 uur(!):

we draaien de film ‘Shadow Game’. Deze film won onlangs een ‘Gouden Kalf’ voor de beste lange documentaire en werd bekroond met de hoofdprijs in de ‘Movies that Matter competition’.

De documentaire vertelt het reisverhaal van jonge vluchtelingen op weg naar Europa. Ze vertellen over ontbering, uitbuiting en verdriet maar ook over volharding en kracht. Het is een hartverscheurend portret van radeloze maar ook moedige jonge mensen. Een van de makers van deze film, Els van Driel, (geboren en getogen in Heiloo) is deze avond aanwezig om de film kort toe te lichten en na afloop in gesprek te gaan over de film en de situatie rond vluchtelingen aan de grenzen van Europa. En zij stelt ons de vraag: Hoe kijken wij hiernaar en wat kunnen wij hieraan doen?

2e avond: donderdag 24 maart:

asieladvocaat Frans-Willem Verbaas praat ons bij over de huidige stand van zaken in het Nederlandse en Europese asielrecht. Over de legitimiteit van push-backs aan de grenzen van Europa, over verblijfsvergunningen in Nederland en nog veel meer aangaande dit deze tijd nog altijd politiek zeer gevoelige onderwerp.

3e avond: donderdag 31 maart:

voormalig burgemeester Hans Romeyn vertelt over het werk van Vluchtelingenwerk Nederland.

We praten verder over welke rol wij persoonlijk kunnen vervullen bij opvang, integratie en begeleiding van vluchtelingen in onze woonplaats.

In Noord-Kennemerland wonen en werken nog steeds tal van kloosterlingen. Daaronder Benedictijnen, Liobazusters en nog andere Orden. De bron van kloosterorden op deze Hollandse kust ligt ver terug; bij St.Patrick.

De namen van Adelbertus, Willibrord en Bonifacius zijn nu, na 1300 jaar nog steeds alom bekend.

Na de Geuzentijd en de Reformatie onder leiding van Willem van Oranje en de Staten-Generaal bloeide het kloosterleven na ruim 200 jaar verboden te zijn geweest, weer uitbundig op. De Abdij werd herbouwd en de Liobazusters en nog tal van andere Orden kwamen naar deze streken.

Telkens weer werden en worden aspecten van het leven door voortrekkers en pioniers, door kloosterlingen in Orden centraal gesteld, vaak wereldwijd.

Op de opbloei van enkele hiervan, ook in onze naaste omgeving, willen we deze avond kort ingaan en nadenken over o.a. de vragen: wordt hun plaats en positie voor zowel Christenen als niet-Christenen steeds belangrijker als ‘bron’ en ‘kompas’? Houden onze contacten en ontmoetingen vanuit de Gemeenten en Parochies hiermee gelijke tred en… met welke tred lopen we zelf?

‘De deugd in het midden’ en ‘het veilige midden’ zijn vaste uitdrukkingen in onze taal. Waarom is dat ‘midden’ spreekwoordelijk zo deugdzaam en veilig? Kloppen die gezegdes wel? Is het midden niet te statisch, te neutraal? De filosofen Hegel en Gadamer hebben zich ook uitgesproken over ‘het midden’.

Naast deze filosofische kant van ‘het midden’ is er sinds een aantal jaren ook in het politieke speelveld iets aan de hand met de zgn. middenpartijen. Ze worden kleiner (en minder aantrekkelijk?) dan partijen met een uitgesproken linkse of rechtse signatuur. Die filosofische en maatschappelijke ontwikkelingen proberen we te benoemen en te verklaren.

In de tweede lezing starten we bij Hegel die ‘midden’ in het leven stond en met zgn. middelen de tegenpolen in het leven probeert te verklaren. Hij gebruikt daarbij het begrip ‘Onmiddelijkheid’, ofwel direct waarnemen.

Is dat dezelfde filosofie als het tegenwoordige ‘Leven in het nu’ of staat Hegel nog in verbinding met Decartes “ïk denk dus ik ben”?

Misschien is het denken wel ons probleem en moeten we meer ‘zijn’ bij alles wat we doen. Natuurlijk hebben we het denken nodig om te overleven. Maar zadelt dat denken ons ook niet op met een grote rugzak van gevoelens en overtuigingen? Volgens auteur en wetenschapsfilosoof Jan Geurts zijn we zelfs verslaafd aan het denken. De vraag is echter hoe en wat moeten we dan denken en vooral in de praktijk?

In twee avonden geven we een inleiding over kosmologie of in meer dagelijkse taal, sterrenkunde. We proberen een brug te slaan tussen schepping en wetenschap. De stelling is dat deze twee verenigbaar zijn. Kunnen religies zich open stellen voor de filosofische kant van de nieuwe technocratische en wetenschappelijke wereld waar we nu in leven?

De eerste avond begint met een historisch overzicht van drieduizend jaar voor Chr. tot de laatste eeuwen met daarin de revolutie van de fysica. Daarbij gaan we in op o.a. de dogmatische instelling van kerken in de zestiende en zeventiende eeuw. We praten over de Verlichting en de tolerantie ten opzichte van de wetenschap in onze westerse wereld.

De tweede avond starten we met Einsteins relativiteitsbegrip en Max Plancks kwantummechanica. Deze begrippen zijn niet bedoeld om u af te schrikken. Integendeel, de sluier wordt opgelicht zodat we beseffen over een zeer beperkt beeld van de schepping te beschikken.

Met haar nieuwsgierigheid heeft de mens een imposante gereedschapskist ontwikkeld om het heelal te onderzoeken. Kunnen we met versnellers zoals in CERN de allerkleinste elementen van de schepping waarnemen?

Na de inleiding door de spreker is er ruimte voor discussie om de nieuwe werkelijkheid te bespreken.